Anno 2013 gaat alles anders: Rusland verleent asiel aan Amerikanen, Nederland levert gas aan een Syrische tiran om zich tegen zijn onderdanen te weren, en mijn eigen marathonvoorbereiding kenmerkt zich door flexibiliteit en plezier. Zeker, plezier heb ik altijd gehad in mijn trainingen, maar het was af en toe wel wat eenzaam. In mijn eentje jakkerde ik over de Twentse wegen, of doorkruisde ik de Utrechtse heuvelrug, blij als ik eens een ree tegenkwam.

Hier, in Finland, word ik niet alleen opgejaagd door beren en wolven, maar heb ik ook nog eens volop mogelijkheden om mijn trainingen met anderen te combineren. Twee tot drie keer per week train ik samen met maatjes van hetzelfde niveau: Matti, Jukka, Johannes of Heikki. En ‘s ochtends vroeg loop ik vaak een rondje samen met Eeva.

Vorige week hadden we in Turku hoog bezoek. Gert-Jan Wassink, de zilveren medaillewinnaar (driemaal op NK 5000meter), was namelijk voor enkele dagen onze gast. De kans werd met beide benen aangegrepen door mooie duurlopen te doen in het merengebied van midden-Finland en langs de oever van de Aura-rivier in Turku. Tussen de trainingen werd de sauna opgewarmd en konden onze gasten vissen in het meer.

Door alle loopmaatjes en sparringpartners beleef ik nog meer plezier aan de marathonvoorbereiding dan tevoren. De trainingen gaan ook erg goed, maar ik maak minder kilometers dan in het verleden (dit jaar maximaal 170 in een week, in 2010 was dat nog 220km). Op zaterdag 14 september staat mijn eerste najaarsmarathon op het programma: de Finlandia marathon in Jyväskylä, tevens Finse kampioenschappen. Dan zal ik zien of deze manier van trainen goed voor me is.