Inmiddels ontdaan van wat kleine lichamelijke ongemakjes gaan de trainingen voortreffelijk. Zoals vaker in de marathonvoorbereiding speelden lichte pijntjes een rol in de eerste weken.

Op aanraden van trainer Bram Wassenaar was ik van plan deze week iets rustiger aan te doen dan oorspronkelijk gepland. Maar door de ochtendtraining op zaterdag en de wat uitgelopen duurloop op zondag kwam ik toch nog boven de 190km uit. Gelukkig voel ik me nog erg fit, niet te zeer vermoeid, dus maak ik me niet te druk.

Op dinsdagavond had ik me aangesloten bij Rene Stokvis, die herstellende is van een blessure, en Florian Pehrs. De training ging lekker en Florian en ik sloten af met een extra duizendje in 3min03. Zoals wel vaker voelde het eerste (rustige) baantempo veel zwaarder aan dan de laatste (snelle).

Voor de trainingen in het weekend verlaat ik Enschede: zaterdagochtend loop ik met Thomas Miedema en John & Sam Collingham (laatsgenoemde in een wagentje) een rondje door de Kennemer Duinen, in de middag gevolgd door een progressieve duurloop met Thomas in kilometers van 3’50 tot 3’35 met de laatste kilometer onderlinge wedstrijd eindigend op het bruggetje bij het Blauwe Theehuis in het Vondelpark. ‘s Avonds ga ik naar mijn ouders in het Rijk van Nijmegen.

Week 9 (werken maandag t/m vrijdag)

Maandagochtend: 50min rustige duurloop.

Maandagavond: 50min DI – 10min diagonaaltjes op veld van TION – rompstabiliteit – 15min uitlopen.

Dinsdag: 30min inlopen – baantraining met Rene en Florian: 7x1000m (3’20 – 3’18 – 3’14 – 3’12 – 3’10 – 3’08 – 3’03) pauze 200m dribbelen. Super gevoel. Daarna courgettesoep en lekker gekruide gebakken aardappeltjes.

Woensdagochtend: 40min DI, daarna per ongeluk in slaap gevallen, dus te laat op werk.

Woensdagavond: duurloop 1uur45min via het Rutbeek bij het vallen van de avond, herten! Voor de 3^e keer in een halve week atleet Anne Veltman tegengekomen.

Donderdag: rustdag.

Vrijdagochtend: 40min duurloopje via Universiteitsterrein.

Vrijdagavond: 30min DI – 3x10min DIII (marathontempo, p=5min DI) – 15min DI. Veel kracht in de benen en twee vingers in de neus.

Zaterdagochtend: in Amsterdam vanaf de Overtoom naar station Sloterdijk, vanaf station Haarlem naar Haarlem Noord – Kennemer duinen – Duin & Kruidberg – Vlakte van de verschroeide aarde – Beek & Berg – Bloemendaal – Haarlem (totaal 24km) met Thomas Miedema, John Collingham en in het wagentje Sam Collingham.

Zaterdagavond: Amsterdam, 55min progressieve duurloop (DII) met Thomas naar heuvel in Amsterdamse bos en terug (kilometers in 3’50 tot 3’35 gevolgd door eindsprint).

Zondagochtend: Lange duurloop 40km in 2u45 over de dijk langs de Maas. Balgoij -Niftrik – Batenburg (ruïne) – Appeltern – veerpont – Megen – Dieden – Demen – Ravenstein – Neerloon – Keent – Grave – Nederasselt – Balgoij. Oostenwind, appelflap!

Market Garden

Vanuit de open deur van de C-47 ziet John S Thompson, pelotonscommandant van de 82^ste Amerikaanse Airborn divisie, dat het nog te vroeg is: ze vliegen nog boven een dorp (Velp). Hoewel de parachutisten uit de ander 10 vliegtuigen al springen besluit hij te wachten tot het open land. Met 16 man landen ze zo dichtbij de brug van Grave, echter compleet afgesneden van de rest van de E-company, die inderdaad bij Velp zijn geland. Met z’n zestienen weten ze toch de zuidkant van de brug te veroveren en die middag kan door de Amerikanen vanuit Nederasselt ook de noordzijde van de brug worden veroverd.

Zondagochtend word ik wakker in mijn ouderlijk huis in Balgoij. Bij het openen van het gordijn zie ik een blauwe lucht, de weides zijn nog verborgen onder een dunne nevel. Dit wordt de eerste training in korte broek!

De sneeuwklokjes bloeien al in de tuin en de grijze ganzen strijken in de uiterwaarden neer voor een pauze tijdens de lange weg naar het Noorden. Voorbij Niftrik stop ik even om het eerste flesje sportdrank uit mijn tas te halen. Het is zo warm dat ik gelijk ook mijn thermosshirt uittrek. Een uur later, als ik inmiddels met de veerpont de Maas heb overgestoken en via het Middeleeuwse Megen (16km) over de zuidelijke maasdijk onderweg ben naar Ravenstein, is het weer totaal omgeslagen. Een dreigend grijs wolkendek is voor de zon geschoven en zo is de mooie lenteochtend geëindigd in een wintermiddag. Misschien was het toch nog iets te vroeg voor mijn eerste training in korte broek en met korte mouwen.

Bij Ravenstein (25km) sta ik voor de keuze door te lopen aan de Brabantse zijde van de Maas tot Grave (wat betekent dat de duurloop te lang dreigt te worden) of de brug te nemen naar Niftrik en met een extra lusje ‘kunstmatig’ de klok te laten stilstaan bij 2uur30. Omdat ik zo had uitgekeken naar dit rondje besluit ik ‘m te voltooien zoals gepland en dus loop ik via de uiterwaarden bij Keent (30km) door naar de brug bij Grave.

Ik was 12 jaar oud toen bij de 50-jarige herdenking van Market Garden ouderwetse tanks en legerjeeps met veteranen de brug opnieuw overstaken. Toen ontlook een historisch besef: hier was gevochten en de Amerikanen waren onze helden. Sinds 2004 is de brug bij Grave vernoemd naar de luitenant onder wiens leiding de brug heldhaftig werd veroverd.